In deze blog gaat Joop Schefferlie, directeur van IPMA Certificering en sinds 2021 President van IPMA International, in op de oprichting van IPMA Certificering.
De eerste gecertificeerden in Nederland (dit was in 1995) werden meteen IPMA-assessoren: je hebt immers assessoren nodig die IPMA gecertificeerd zijn om anderen te kunnen certificeren. Dat is, naast de internationale richtlijn, natuurlijk de basis.
In het verleden hebben diverse partijen voor IPMA de certificering uitgevoerd. De laatste jaren voor de start van IPMA Certificering was dit proces (geheel) uitbesteed aan een externe partij, Cito. Destijds (2013 – 2014) was er vanuit het IPMA-NL bestuur behoefte aan groei in marktattentie, leden en certificering. Destijds was ik lid van bestuur van IPMA-NL en wilden we meer aandacht geven aan productontwikkeling en de kwaliteit van certificering, met name de assessments. Wat miste, was het menselijke gedeelte van het afnemen van de examens.
In januari 2015 zijn we, in het door IPMA-NL gewenste model, gestart met IPMA Certificering. Het certificeringsbedrijf staat dichter bij de vereniging en we hebben de ruimte om samen te ondernemen, nieuwe producten te ontwikkelen en het merk IPMA beter in de markt te zetten. Uiteraard was dat een uitdaging.
We begonnen met niets: geen mensen, geen kantoor, geen documenten, geen examens, geen website, geen flyers en geen portaal. Helemaal niets. Samen met een aantal mensen (Bert Hedeman, John Hermarij en Sven Huynink) hebben we nieuwe examens en documenten ontwikkeld. Ook hebben we het kwaliteitssysteem, de website en ons learning management systeem ingericht. In januari konden we voor de Hogeschool Utrecht het eerste examen afnemen.
We hebben in 2016 de nieuwe ICB (International Competence Baseline) 4 ingevoerd. Het implementeren hiervan was een enorme onderneming: de manier waarop we naar mensen keken, examens aflegde – dat moest allemaal opnieuw. Het werd een andere regelgeving, een nieuwe theorie, andere eisen voor examens en andere voorbereiding van de interviews. We konden eigenlijk weer opnieuw beginnen. We waren trots dat we de eerste certification body waren die op basis van ICB 4 richtlijnen gevalideerd zijn.
Na die tijd hebben we twee nieuwe producten ontwikkelt: IPMA PMO en IPMA Agile Leadership (ook A t/m D). Dat is iets waar ik nu trots op ben, met name omdat het IPMA Agile Leadership product is overgenomen voor IPMA en hiermee een internationale standaard is geworden. Wat er nog aankomt is de invoering van de ICB CCT een product (uiteraard ook gebaseerd op competenties) gericht op consultants, coaches en trainers. Dit is nog in de maak, de eerste pilots lopen nu.
Als ik terugkijk sinds de oprichting, zie ik ups en downs. De invoering van de ICB 4 bleek lastig, ook omdat veel mensen dachten dat de ICB 3 makkelijker was en er daarmee een run kwam op de ICB 3, terwijl de ICB4 juist veel meer ruimte en flexibiliteit biedt. Een terugval hebben we ook gehad in de periode dat veel projectmanagers en bedrijven zich richting een agile manier van werken gingen bewegen. In de huidige situatie is er uiteraard een lichte terugval. Wat ik merk is dat juist in deze tijd bedrijven en professionals het belangrijk vinden om zich te blijven onderscheiden met een IPMA Certificaat. Gelukkig waren we al klaar met digitale oplossingen voor de theorie examens en interviews. Ondanks de rare tijd waarin we nu leven en vooral het face-2-face contact moeten missen, kijk ik met vertrouwen naar de toekomst.
