Om als projectprofessional een certificaat te halen, is een interview met een assessor soms onderdeel van het traject. Met de verhalen van assessoren krijg je niet alleen inzicht in hun ervaring en waarom ze assessor zijn geworden. Ook wat jou als kandidaat staat te wachten. Maak kennis met assessor Lex Pepping!
Wie ben je?
Ik ben Lex Pepping, geboren en getogen en woon nog steeds in Krommenie. Ik ben 56 jaar oud en heb Weg-en Waterbouw gestudeerd, tegenwoordig heet deze studie Civiele Techniek. Daarna heb ik Bedrijfskunde gestudeerd aan de Universiteit in Nijmegen. Mijn eerste baan was bij de gemeente Haarlem in diverse functies, gelinkt aan leiding geven en/of projectmanagement. Op dit moment werk ik al 23 jaar voor Schiphol Airport. Ook hier heb ik meerdere rollen gehad, van opdrachtgever tot manager van de ICT-projectenafdeling. Daarna heb ik acht jaar het programma voor het vernieuwen en vergroten van het bagagesysteem geleid. Wat dit bijzonder maakte was de goede samenwerking met KLM: wij (Schiphol) bouwen de systemen (van koffermagazijnen tot transportbanden) en de KLM mensen zijn de gebruikers (koffers laden en lossen). KLM leverde dus de meeste specificaties. Van 2014-2019 was ik als projectdirecteur verantwoordelijk voor de ontwikkeling van vliegveld Lelystad (helaas nog niet in gebruik). Nu werk ik als Programmamanager aan Landzijdige Veiligheid, waarmee we Schiphol beschermen tegen mogelijke terroristische aanslagen.
Welke certificaten heb je behaald?
In 2016 heb ik mijn IPMA-A behaald op basis van het bagage programma. Een programma dat in totaal 12 jaar heeft geduurd, van 2002 tot 2014. Met het meest innovatieve project uit dit programma hebben we in 2012 meegedaan aan de IPMA Project Excellence Award en hebben we de finale gehaald. Tijdens dit traject ben ik in aanraking gekomen met IPMA en heb ik op basis van dit programma, met succes, mijn IPMA-A Project Director certificaat gehaald.
Waarom ben je assessor geworden?
Ik ben assessor geworden vanwege mijn zeer positieve ervaring rondom het IPMA-A certificaat. Hier heb ik veel van geleerd en ik vond dit erg leuk om te doen. Je schrijft eigenlijk een soort afstudeerscriptie over jouw project. Dat vraagt veel reflectie. Je ziet jouw project daardoor in een heel ander perspectief, waardoor er een hele wereld voor je opengaat. Vooral, omdat je inzicht krijgt in het theoretisch kader achter het project. Daarnaast draait het traject vooral over jou en hoe je om bent gegaan met de problemen die zich voordoen. De “gedragskant” van het project. Deze twee elementen maken het een waardevol certificeringstraject.
Ik vind het mooi om deel uit te maken van de ervaring van projectprofessionals als zij een IPMA-certificaat willen halen. En om ze als assessor de ervaring te bieden waarin je over jezelf leert. Als assessor vind ik het interessant om te zien hoe anderen een project aanpakken. Waar ze tegenaan lopen en hoe ze acteren. Elk project en elk certificeringstraject is verschillend. Een IPMA-C kandidaat die in de infrastructuur werkt, heeft een heel ander traject achter de rug dan iemand die bij de Overheid werkt of in de financiële dienstverlening.
Er is voor mij als assessor ook een nieuwe wereld opengegaan. Een nieuw netwerk met gelijkgestemden. Ook maak ik zelf gebruik van de assessment criteria. Het geeft mij houvast en structuur. Dus voor mijn eigen projecten ga ik na of we bijvoorbeeld nog genoeg aan reflectie doen of hoe het team erbij staat.
Hoe kijk jij naar een kandidaat?
In eerste instantie kijk ik of de kandidaat begrijpt wat hij of zij doet. Heeft de kandidaat voldoende basiskennis over het vak projectmanagement? Zoals het maken van een risicolog en plan van aanpak. Dit heb je gewoon nodig. Vaak is deze basiskennis afhankelijk van het bedrijf waar je werkt. Een bedrijf met een sterk ontwikkelde projectafdeling met diverse templates die je zo kunt gebruiken zorgt voor een andere start in het traject, dan wanneer je alles zelf moet uitvinden Naast basiskennis, kijk ik naar de gedragscompetenties, vanuit meerdere invalshoeken.
Allereerst, hoe zou het zijn om in het team te zitten van deze kandidaat? Zou ik graag met deze persoon willen werken? En krijg je als leider jouw team mee? Het blijft mensenwerk, dus als jij je mensen niet weet te enthousiasmeren en geen goede connectie hebt, heeft dat effect op het resultaat. 90% van wat gedaan moeten worden komt uit jouw team. En het team floreert pas goed als er een goede vibe in het team hangt, als ze enthousiast zijn. Dus, kun jij alles uit jouw mensen halen? Wat ook meespeelt is of jij je mensen op jouw project weet te behouden. Projectprofessionals kunnen naar een ander project overstappen als het team of het werk niet leuk of inspirerend genoeg is.
Daarnaast vind ik het belangrijk of je ook jouw basiskennis weet om te zetten in de praktijk en hoe je daarmee omgaat. Als je bij het maken van een risicolog alles goed hebt ingevuld is dat mooi, maar wat doe je vervolgens met de risico’s? Snap je ook de politiek, weet je hoe de hazen lopen?
Hoe vul jij de rol van assessor in? Wat vind je belangrijk?
Tijdens het afnemen van een assessment vind ik het belangrijk dat de kandidaat de beste versie van zichzelf laat zien. Dus ik stel de kandidaat op zijn/haar gemak. Maar ik daag ook uit. Ik zie graag dat de kandidaat over zichzelf vertelt. Dat ik kan zien wat de kandidaat in zijn of haar mars heeft en wat hem of haar beweegt. Uiteindelijk draait het voor mij om gedrag en reflectie. Dus praat niet over hoe jouw team heeft gefunctioneerd, maar praat over wat jij hebt gedaan om jouw team een kant op te bewegen. Naast de formele beoordeling vind ik het ook altijd leuk om de kandidaat op basis van mijn ervaring tips en ontwikkelpunten mee te geven. Naast het certificaat heb je nog iets extra’s wat nuttig is voor jouw ontwikkeling.
